Opzouten.

Opzouten. Even bijkomen van daily life. Soms is dat nodig.
Als ik merk dat ik om het geringste ontvlam, voel ik de aanwezigheid van mijn kleine ik, die luidkeels staat te blèten en al stampvoetend uitschreeuwt dat ze moe is en niet meer kan. Alèhhhh, roept ze dan. Ze is boos en ze kan geen prikkels meer aan.

Dan weet ik, gas terug Janine. Dan gaan de deuren naar de buitenwereld dicht en wil ik het liefst geen mens zien.
“Opzouten iedereen”, sneert de Miss Fireworks dan in mij terwijl haar neusgaten zichtbaar groter worden en haar neusvleugels meebewegen. Zoals een vuurspuwende draak Janine? Ja, juist, zo voel ik me echt. En geloof me, het voelt allesbehalve fijn maar tegen die draak vechten kost zoveel energie dat ik haar maar lekker laat uitrazen.
Ik heb echt twee hele uiteenlopende karakters in mij wonen.
De sociale dame en de holbewoner. Het gevalletje twee-onder-één-kap zeg maar. Alhoewel, sommige dagen lijkt mijn hoofd meer een flatgebouw met meerdere gevalletjes. Ooooooh my God janine, gevalletje personality disorder?
Geef het een naam schat. Ik ben echt niet de enige. Hoop ik.

Anyway, vandaag hebben Tommy en ik een uur in de Chaamse bossen gedwaald. Even het hoofd los gekoppeld, althans geprobeerd. Het lukte aardig. Daarna even lekker koffie met de meiden van koffietijd en nu is het alweer tijd om mijn meisje te halen dus deze tekst eindigt dan wel hier.
Zomaar even een sharing omdat het kan. En omdat ik de behoefte voel om ook de ”shitty side of life” te delen.

Adios. Inmiddels schijnt de zon weer. Gelukkig verstopt die zich altijd achter de wolken.

Liefs,

Janine

Plaats een reactie