Papa’s. Die van mij zit in mijn hart, iedere dag. 

Of ik je nu gister heb gezien of drie weken niet, ik neem je altijd mee. 

In iedere dag voel ik een stukje van jou.
Is het je wijsheid, is het je ongeduld. Alles van jou leeft in mij. En daar ben ik je dankbaar voor. 

Sssttt, ik hoor iets… 

 “Opzij, opzij, opzij,

maak plaats, maak plaats, maak plaats,

wij hebben ongelofelijke haast” 

……. rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan….

We kunnen nu niet langer, we kunnen nu niet langer blijven staan”

Wie kent hem niet, Herman van Veen. Dit liedje doet mij aan papa denken. Op een leuke manier want ik kan er wel om lachen. Hij neemt zijn relatie met de tijdsklok serieus, [in tegenstelling tot mijn relatie met tijd, knipoog]

En weet je, daarom houd ik een beetje boel van jou, papa. Met al je eigenschappen, of ze nu in het licht wonen of in het land van jouw schaduw. 

Als ik in gedachten in jouw twinkeloogjes kijk, voel ik alleen maar liefde. 

Jij laat mij voelen dat ik op een hele speciale plek woon in je hart en Stella-Poppy net zo. 

Je bent in gedachten vaak met ons bezig. Dat voel ik en laat je ook zien in  attenties die je koopt, groot of klein. Het is ook terug te lezen in je onverwachtse whatsapp berichtjes waarin je belangstelling toont. 

Ik besef heel goed dat ik zo bof dat ik van je mag en kan genieten. 

Op een dag…

Laten we het droog houden Janine, 

I know…

Vandaag is vaderdag en wat ben ik dankbaar dat ik van jou houden mag.

Van wie heb ik dat emotionele toch, vraag ik mij giechelend af terwijl er tranen over mijn wangen bungelen.

Hehe, adem in en zucht, open je hart,

Vouw je beide in handen in Gyan mudra, wordt ik geaard van en rustig.

Ik zie papa in gedachten al denken: “daar gaat mijn janientje weer op haar vliegend tapijt”.

Een hele fijne vaderdag aan iedereen, in welke wereld zij ook zijn, 

Ps. Als jouw vader niet in staat was tot bovengenoemde, vergeef hem want hij wilde wel maar wist echt niet hoe.

Wat een twist Janine, why? 

Ik weet het niet, ik voel ineens heel veel verdriet van vaders die het zo graag anders hadden willen doen.

Dus dat.

liefs,

Janine