
Is er nog plek voor mij onder de fris witte lakens?
Als altijd val ik mee in slaap tijdens de kindermeditatie waarmee Poppy de nacht in glijd. Ik slaap waarschijnlijk sneller dan Poppy. Rewind. Ik slaap sneller dan Poppy.
Die kindermeditaties zijn trouwens heel fijn. In Jip en Janneke taal nemen ze je mee naar je binnenwereld om even helemaal bij jezelf in te checken.
Rond een uurtje of elf ‘s avonds, valt het besef binnen dat ik de eindstreep van de meditatie weer niet gehaald heb en schrik ik wakker. Kan ik mooi nog even het aanrecht “gladtrekken”. Sorry Mieren, jullie zijn niet meer welkom dus iedere kruimel wordt opgeslurpt door meneer aanrecht-doekje.
Waarom meneer janine, omdat het doekje blauw is? Whatever wijsneus, wat jij wil. Voor mijn part is het aanrecht doekje Hermafrodiet.
Iedereen mag er zijn van mij. Vrijheid om te zijn zoals je bedoelt bent, heb ik hoog in het vaandel staan.
Vanwaar deze koers? Ik mag dan misschien dromerig lijken maar ik volg zo nu en dan wel de actualiteit van wat er speelt of heeft afgespeeld in de buitenwereld.
Oké, bedtime stories Please want morgen sta ik gewoon weer Bedden te verkopen. De baas zal het niet zo waarderen als ik in slaap val in deze oh zo lekkere Swiss Sense boxsprings. [sluikreclame] Geloof me, de verleiding is iedere keer weer groot hoor. De gedachte dat ik mijzelf lekker innestel in één van de rijkelijk opgemaakte bedden waarin mijn hoofd verdwijnt in een kussen parade en mijn lichaam zich verstopt onder een heerlijk vol en licht aanvoelend vier seizoens donzen dekbed. Mijn lichaam lijkt op een wolk te liggen maar in werkelijkheid is het een topmatras die aanvoelt als een warme knuffel die heel mijn lichaam omarmt. En de pocket geveerde matrassen en bedbodems dragen mij op handen. Vele handen, gehuld in wit, zijdezachte handschoenen. Deze lakeien met hun zijdezachte handschoentjes marcheren heel de nacht, ieder in hun eigen zone om mij de ondersteuning te geven die mijn lichaam verdient.
“Met liefde gedragen worden wanneer je avonturen beleeft in het dromenrijk, dat wil toch iedereen?”
Zelfs Tommy droomt daarvan, bemerkte ik toen ik de slaapkamer inliep. Dat feest ging alleen niet door want één herrieschopper in mijn bed is al genoeg.
Wel heel aandoenlijk zo’n zwart oortje die zijn aanwezigheid op het witte landschap verklapt.
Gelukkig dat hij geen scheet heeft gelaten want zelfs mijn manke reukvermogen kan dat bespeuren.
Van friswit naar een intens ruikende scheet. Jij maakt ook flinke sprongen in de nacht Janine.
Ik houd van contrast net als Billie Eilish.
Dus dat. En nu is het echt bedtijd want mijn fantasie maakt idd flinke sprongen net als ze dat doet in dromenland.
Ik hou ervan. Dromenland……
Welterusten iedereen.
