Bijzondere ontmoeting.

Dit bloemetje betekent meer dan duizend woorden. Soms is werk méér dan alleen werk en ontmoet je iemand die je niet snel vergeten zult.

Deze charmante dame (67j) wandelde een paar maanden geleden onze winkel binnen. Alsof een engel was neergedaald. Ze straalde en had een energieveld waar ik heel blij van werd. Zo zelfbewust en welbespraakt.  Mijn collega hielp haar maar onze blikken kruisten en hebben heel even gepraat. 

Een week geleden kwam ze weer binnenwandelen om textiel te bestellen want haar bed kwam binnen een week. Ze verheugde zich zo ontzettend op haar aankoop en die lichtjes in haar ogen zette haar enthousiasme nog extra kracht bij. Deze keer hadden we tijd om even bij te kletsen en de tijd leek even stil te staan doordat we dezelfde taal spraken en helemaal in flow onze verhalen deelden. Deze wonderlijke tête a tête kon niet blijven duren want er kwamen klanten binnen die ook mijn aandacht verdiende. Ik kon alleen maar hopen dat deze charmante dame heel erg van haar boxspring ging genieten. 

Echter een kleine kink in mijn hoopvolle kabel. Vanmorgen liep ze anders binnen en waren haar lichtjes gedempt door de tranen die even de overhand namen. Haar bed was geleverd maar er was van alles misgegaan. Naast dat haar electrische bodem doorgebrand was, lagen haar luxe matrassen ingebonden in een hoes die niet voor deze matrassen bestemd waren en lagen de matrassen ook nog eens ondersteboven zodat het heerlijk laagje traagschuim waar ze zo lekker in weg wilde zakken verruild werden voor een kei harde koudschuim ervaring. En dat was nog niet eens alles. Diegene die kwam bezorgen had een slechte dag en was alleen met zijn eigen gedachtes bezig en wilde het liefst zo snel mogelijk alles afwerken. En zo ga je niet met klanten om en zeker niet met deze liefdevolle engel want hoe raar het ook klinkt en het lijkt net een liefdesverklaring maar doe deze dame geen verdriet want dan kom je aan mij. Bizar he? Maar zo voelde het echt.

Ik heb dan ook geen seconde getwijfeld en beloofde ik dat ik na mijn werk naar haar toekwam om ervoor te zorgen dat zij in ieder geval goed zou slapen vannacht. Ik was er iets voor 18uur en ik reed drie uur later pas naar huis.

We raakten niet uitgepraat en hadden zoveel gelijkenissen. Alsof ik naar een oudere versie van mijzelf keek. Het woord oud doet haar te kort trouwens want als ik het over een zielenconnectie heb, doet de leeftijd van het fysieke er niet toe. Wat is leeftijd? Leeftijd, tijd, allemaal vergankelijk. Twee zielen die hun ervaringen op aarde samen delen, dat was het en zoveel meer. Dankbaar ben ik voor deze ontmoeting. We hebben stevig geknuffeld omdat dat kon. Het was zuiver, het was puur. Toen ik naar mijn auto liep vloeiden er tranen van ontroering bij mij. En dit bloemetje had ze voor mij geplukt als dank voor mijn hulp. Is toch te lief of niet? Een bloemetje dat meer zegt dan duizend woorden. Amen 

Liefs,

Janine